Profesor zwyczajny w Katedrze Fortepianu w Akademii Muzycznej im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku.

Przez całe życie związany z Wybrzeżem. Urodzony w Gdańsku w 1951 r. Krótko mieszkał w Słupsku (gdzie zdawał maturę), żeby po roku 1969 wrócić już na stałe do Trójmiasta.

Kontynuował naukę w Państwowej Średniej Szkole Muzycznej w Gdańsku-Wrzeszczu. Dyplom z wyróżnieniem uzyskał w tej szkole w 1971 r. Studiował w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej (potem przemianowanej na Akademię) w latach 1971-76, kształcąc się w znakomitej klasie fortepianu prof. Jerzego Sulikowskiego i uzyskując dyplom z wyróżnieniem w r. 1976. W tamtym czasie aktywnie uczestniczył w kursach pianistycznych prowadzonych przez tak wybitnych muzyków, jak: Suzanne Roche (Konserwatorium w Paryżu), Dieter Zechlin (Hochschule Berlin), Istran Antal (Akademia Muzyczna w Budapeszcie).

Jako członek ekipy polskiej reprezentował nasz kraj na wielkich konkursach muzycznych w Budapeszcie (1976), Moskwie (1978) i Paryżu (1979). Laureat wielu konkursów krajowych, m.in. Festiwalu Pianistyki Polskiej (Słupsk, 1975), Konkursu Współczesnej Muzyki Kameralnej (Łódź, 1974), Ogólnopolskiego Konkursu Pianistycznego (Warszawa, 1974). Stypendysta Towarzystwa im. Fryderyka Chopina w Warszawie.

Debiutował w wieku 14 lat, grając Koncert D-dur J. Haydna z Filharmonią Koszalińską, kontynuując potem swoją działalność artystyczną w kraju i za granicą (Niemcy, Finlandia, Czechosłowacja, Szwajcaria). W ramach tej działalności wykonywał tak wielkie koncerty fortepianowe z towarzyszeniem orkiestr symfonicznych, jak i recitale solowe orasz koncerty kameralne. Wieloletnia współpraca z Krajowym Biurem Koncertowym w Warszawie pozwoliła mu na występy na terenie całej Polski z całą plejadą znanych i cenionych muzyków. Ma na swym koncie nagrania radiowe, telewizyjne i płytowe.

Wraz z rozwojem działalności pianistycznej kontynuował swoją karierę pedagogiczno-naukową, pokonując kolejne jej szczeble. Kwalifikacje I stopnia (odpowiednik dzisiejszego doktoratu) uzyskał w roku 1982 (Nagroda Ministra Kultury i Sztuki III stopnia), kwalifikacje II stopnia (odpowiednik habilitacji) – w r. 1995. Tytuł profesora sztuk muzycznych otrzymał w r. 2012, uzwyczajnienie tej profesury przeprowadziła Rada Wydziału Dyrygentury Chóralnej, Muzyki Kościelnej, Edukacji Artystycznej, Rytmiki i Jazzu w Akademii Muzycznej w Gdańsku dwa lata później.

Prof. Włodzimierz Wiesztordt od lat prowadzi w macierzystej uczelni własną klasę fortepianu. Dochował się 40 absolwentów na studiach magisterskich, wypromował 3 doktorów i 1 habilitanta. Jego studenci biorą czynny udział w kształceniu młodzieży w szkołach muzycznych I i II st. w województwie pomorskim, a niektórzy, jak np. Piotr Nowicki (dr hab. w uczelni gdańskiej) czy Michał Mossakowski (znany już w Polsce i za granicą pianista, laureat kilku konkursów zagranicznych, koncertujący w Szwecji, Rosji, Austrii, USA, Chinach) z dużym powodzeniem reprezentują Gdańsk na arenie międzynarodowej.

W ramach szeroko pojętej działalności pedagogicznej prof. Wiesztordt prowadzi tez kursy pianistyczne (m.in. w Akademii Muzycznej w Turku, Finlandia), warsztaty dla pedagogów szkół muzycznych szczebla podstawowego i średniego, lekcje otwarte. Dzięki Programowi Erasmus+ kształci studentów z Chin, Finlandii, Rumunii.

Wielokrotnie zasiadał w jury konkursów krajowych (Szczecin, Włocławek, Augustów, Łódź).

Specjalizuje się w muzyce baroku i impresjonizmu, ma na swoim koncie wykłady i odczyty na ten temat.

W Akademii Muzycznej im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku pełnił następujące funkcje społeczne:
– członek Rady Wydziału Instrumentalnego (1995-2005),
– członek Rady Wydziału Dyrygentury Chóralnej, Muzyki Kościelnej, Edukacji Artystycznej, Rytmiki i Jazzu (2005-2017),
– rzecznik dyscyplinarny uczelni (2009 – do chwili obecnej),
– członek Uczelnianego Zespołu ds. zapewnienia jakości Kształcenia (2014 – do chwili obecnej).