Plan konferencji:
- 10:00 Otwarcie Konferencji
- 10:10 „Wartości artystyczne, dydaktyczne i stylistyka wykonawcza liryki wokalnej Fryderyka Chopina oraz Ignacego Jana Paderewskiego”
/ prof. dr hab. Ewa Iżykowska-Lipińska (UMFC Warszawa) - 11:00 „Stres. Teoria i praktyka w kontekście wykonawstwa artystycznego”
/ prof. dr hab. Cezary Szyfman (UMCF Warszawa, filia w Białymstoku) - 11:45 „Przydatność literatury barokowej w procesie kształcenia studentów kierunku edukacja artystyczna w zakresie sztuki muzycznej w oparciu o doświadczenia własne”
/ dr hab. Marta Wróblewska (UMFC Warszawa, filia w Białymstoku) - 12:30–12:45 – przerwa kawowa
- 12:45 „Indywidualna a zbiorowa pedagogika wokalna – konflikt interesów czy współpraca?”
/ prof. dr hab. Krzysztof Szydzisz (AM Bydgoszcz) - 13:40 „Specyfika kompetencji wokalnych i stylistycznych w arcydziełach oratoryjnych: requiem Mozart/Verdi/Schnittke/Webber”
/ prof. dr hab. Katarzyna Oleś-Blacha (AMKP Kraków) - 14:30–15:30 przerwa obiadowa
- 15:30 Warsztaty wokalne
/ prof. dr hab. Ewa Iżykowska-Lipińska (UMFC Warszawa) - 16:30 Warsztaty wokalne
/ prof. dr hab. Katarzyna Oleś-Blacha (AMKP Kraków) - 18:00 Koncert studentów emisji głosu „Muzyka bez granic”
WYKONAWCY:
studenci emisji głosu:
Kinga Antończyk, Weronika Brakoniecka, Klara Dzieżyk, Dobrawa Głodkowska-Adlung, Zuzanna Jurecka, Aleksandra Kruczek, Sara Leszczyńska, Agata Martenka, Julia Rybska, Liliana Waszkiewicz, Franziska Weigl, Zofia Zarzecka, Xuan Zhou, Dominik Dymowski, Mateusz Iwański, Szymon Kokocha
Anna Rocławska-Musiałczyk, Tomasz Jocz – fortepian
Julia Kornelia Kupiec – skrzypce
Zofia Zarzecka – flet
Natalia Wicka – wiolonczela
PRZYGOTOWANIE STUDENTÓW:
prof. dr hab. Monika Fedyk-Klimaszewska
dr hab. Liliana Górska
dr Teresa Pabjańczyk
Małgorzata Priebe
Program:
A. Caldara – „Sebben crudele”, wyk. Kinga AntończykA. Caldara – „Vaghe luci”, wyk. Julia Rybska, Zofia Zarzecka – flet
G.B. Pergolesi – „Se tu m'ami”, wyk. Franziska Weigl
A. Falconieri – „Bella porta di rubini”, wyk. Mateusz Iwański
G.A.V. Aldovrandini – „Di stella infesta”, wyk. Zofia Zarzecka, Julia Kornelia Kupiec – skrzypce
D. Gabrielli – „Bellezza tiranna” z opery „Clearco in Negroponte”, wyk. Zuzanna Jurecka, Natalia Wicka – wiolonczela
G.F. Händel – aria Almireny „Lascia ch'io pianga” z opery „Rinaldo”, wyk. Liliana Waszkiewicz
W.A. Mozart – aria Zerliny „Batti, batti” z I aktu opery „Don Giovanni”, wyk. Zhou Xuan
W.A. Mozart – recytatyw „Giunse alfin il momento...” oraz aria Zuzanny „Deh vieni non tardar...' z opery „Wesele Figara”, wyk. Sara Leszczyńska
R. Schumann – „Widmung”, wyk. Zuzanna Jurecka
S. Moniuszko – „Nawrócona”, wyk. Weronika Brakoniecka
S. Moniuszko – „Polna różyczka”, wyk. Weronika Brakoniecka
F. Chopin – „Narzeczony”, wyk. Szymon Kokocha
S. Moniuszko – „Dziad i baba”, wyk. Klara Dzieżyk, Szymon Kokocha
M. Karłowicz – „Zasmuconej”, wyk. Zofia Zarzecka
M. Karłowicz – „Nie płacz nade mną”, wyk. Dominik Dymowski
K. Szymanowski – „Daleko został cały świat”, wyk. Dominik Dymowski
L. Bernstein – „Tonight” z musicalu „West Side Story”, wyk. Agata Martenka
G. Rossini – Duetto buffo di due gatti, wyk. Dobrawa Głodkowska-Adlung, Aleksandra Kruczek
Moderator:
prof. dr hab. Monika Fedyk-Klimaszewska
Kierownictwo naukowe konferencji koordynacja:
prof. dr hab. Monika Fedyk-Klimaszewska
Organizator:
Katedra Dyrygentury Chóralnej i Oratoryjno-Kantatowej
prof. dr hab. Ewa Iżykowska-Lipińska
Polska śpiewaczka (sopran, mezzosopran), aktorka, profesor sztuk muzycznych, była dyrektor Opery i Filharmonii Podlaskiej w Białymstoku. Absolwentka I Liceum Ogólnokształcącego im. Adama Asnyka w Kaliszu oraz Państwowej Szkoły Muzycznej w Kaliszu (fortepian, śpiew). Ukończyła Akademię Muzyczną im. F. Chopina w Warszawie, gdzie studiowała śpiew solowy, oraz Państwową Wyższą Szkołę Teatralną im. A. Zelwerowicza w Warszawie, uzyskując dyplom z wyróżnieniem.
Jako śpiewaczka pracowała pod kierunkiem prof. Lidii Małachowicz, prof. Kazimiery Goławskiej, prof. Ewy Wdowickiej. Kontynuowała swoje studia w Accademia Chigiana w Sienie, Włochy, pod kierunkiem Giorgia Favaretta oraz Ettore Campogaglianiego. Następnie studiowała w mediolańskiej La Scali pod kierunkiem Giulietty Simionato, Eduarda Muellera oraz Antonia Toniniego.
Zadebiutowała w 1979 partią Fiordiligi w operze Cosi fan tutte Mozarta w Teatrze Muzycznym w Słupsku pod dyrekcją Grzegorza Nowaka (reżyseria Ryszard Peryt). W 1981 wzięła udział w prawykonaniu opery Zbigniewa Rudzińskiego Manekiny w Operze Wrocławskiej pod dyrekcją Roberta Satanowskiego (reż. Marek Weiss-Grzesiński).
W 1981 po raz pierwszy wystąpiła na scenie La Scali w tytułowej roli w operze Rita Donizettiego. W tym okresie po wygranym konkursie wzięła udział we włoskim letnim staggione w mieście Alessandria, gdzie wykonywała partię Fiordiligi w operze Cosi fan tutte Mozarta, pod batutą Eduarda Mullera, z Mauro Trombettą w roli Don Alfonsa.
Jest laureatką wielu krajowych i międzynarodowych konkursów, m.in. Ogólnopolskiego Konkursu Muzyki K. Szymanowskiego, Belvedere w Wiedniu czy Mozart Competition w Alessandrii, Włochy.
Od 1982 związała się z Teatrem Wielkim w Poznaniu. Stworzyła kreację Violetty – w Traviacie Verdiego, Rozalindy – w Zemście nietoperza J. Straussa, Blondy – w Uprowadzeniu z seraju Mozarta, Michaeli – w Carmen Bizeta, Liu – w Turandot Pucciniego, Lisy – w Krainie uśmiechu Lehára, Arseny – w Baronie cygańskim J. Straussa, Musette i Mimi – w Cyganerii Pucciniego oraz Hodel – w Skrzypku na dachu Bocka. Otrzymała nagrodę miasta Poznania dla Młodych Twórców Sztuki w tym samym roku co Jan A.P. Kaczmarek, z którym w tym okresie nagrała płytę Kometa Halleya.
W 1986 zadebiutowała na scenie wiedeńskiej Kammeroper rolą Neddy w Pajacach Leoncavalla w reżyserii Georga Tabori. Przedstawienie to zostało uznane przez krytykę wiedeńską za przedstawienie roku 1986. Następne role w wiedeńskiej Kammeroper to Hrabina w Weselu Figara Mozarta, Dorlisca w operze Rossiniego Torvaldo e Dorlisca oraz Violetta w Traviacie Verdiego.
W latach 1987-1991 była solistką opery w Luzernie w Szwajcarii. Na deskach tej opery śpiewała takie partie, jak Hrabina w Weselu Figara Mozarta, Poppea w Koronacji Poppei Monteverdiego z tenorem Ramonem Vargasem w partii Nerona, Adriana w operze Adriana Lecouvreur Cilei pod dyrekcją M. Viottiego, Tatiana w Eugeniuszu Onieginie Czajkowskiego, Blanche w Dialogach karmelitanek Poulenca, Saffi w Baronie cygańskim J. Straussa oraz Hanna Glawari w Wesołej wdówce Lehára.
W roku 1991 rozpoczęła ponownie współpracę z Teatrem Wielkim w Poznaniu, jak również z Teatrem Wielkim w Warszawie, Operą Wrocławską i Operą Krakowską, gdzie śpiewała główne partie w operach R. Straussa Salome (rola tytułowa) i Kawaler srebrnej róży (Marszałkowa) oraz Pendereckiego – Benignę w Czarnej masce, Ewę w Raju utraconym i Matkę Joannę od Aniołów w Diabłach z Loudun. Pojawiła się również jako Ligia w Quo vadis Nowowiejskiego, Fedora w operze Fedora Giordana, Tosca w Tosce Pucciniego, Tatiana w Eugeniuszu Onieginie Czajkowskiego, Mimi oraz Musette w Cyganerii Pucciniego, Flora w operze Chopin G. Oreficego, Galina w operze Galina M. Landowskiego oraz Rachela w Żydówce Halévy’ego.
W tym też okresie Ewa Iżykowska stała się odtwórczynią monumentalnych form oratoryjno-kantatowych, jak Requiem Verdiego, VIII Symfonia Mahlera – partia I, II i III sopranu, Cztery ostatnie pieśni R. Straussa, III Symfonia H. M. Góreckiego, Te Deum, Dies Irae, Jutrznia, Siedem bram Jerozolimy – K. Pendereckiego, IX Symfonia oraz Missa solemnis Beethovena i XIV Symfonia Szostakowicza. Zainteresowanie kameralistyką zaowocowało z kolei w latach 2000-2002 światowym tournée z recitalami pieśni Chopina i Paderewskiego oraz programem Od baroku do jazzu. W roku 2000 i 2001 wzięła udział w realizacji opery Manekiny Z. Rudzińskiego w Teatrze Wielkim w Warszawie. W roku 2005 wystąpiła jako Tosca w operze Tosca w Korei Południowej.
Współpracowała ze znakomitymi pianistami, jak Krzysztof Jabłoński, Marek Mizera, Jerzy Maciejewski, Janusz Olejniczak, Marek Drewnowski, Caroll Hague, Vincenzo Scalera oraz Giorgio Favaretto.
Pracowała również z wybitnymi dyrygentami, jak J. Gielen, Marcello Viotti, Eduardo Mueller, Grzegorz Nowak, Krzysztof Penderecki, Antoni Wit, Jacek Błaszczyk, Karol Stryja, P. Romansky, Jacek Kasprzyk, Oliver Quendet, Gabriel Chmura i inni.
Występowała na scenach koncertowych i operowych z tak wybitnymi artystami, jak Ramon Vargas, Mauro Trombetta, Reinhardt Brussman, Louis Gentile, Yvonne Naef i inni.
Przez szereg lat uczestniczyła w prawykonaniach i wykonaniach utworów kompozytorów współczesnych, takich jak Ottavio Vasquez, Jan A.P. Kaczmarek, Zbigniew Rudziński, Stanisław Moryto, Krzysztof Penderecki, Henryk Mikołaj Górecki.
Dokonała szeregu nagrań dla Polskiego Radia, Rado Vaticano, Radia Swiss Romande (Il Signor Brushino Rossiniego, dyr. Marcello Viotti), radia i telewizji rosyjskiej (Jutrznia Pendereckiego) oraz telewizji: filipińskiej, brazylijskiej, koreańskiej, jak również dla telewizji włoskiej RAI (Cosi fan tutte Mozarta) oraz telewizji austriackiej ORF (Dies irae Penderckiego, dyr. J. Gielen; Pajace Leoncavalla, reż. G. Tabori).
Brała udział w światowych transmisjach radiowych: Diabły z Loudun oraz Czarna maska Pendereckiego, II Symfonia oraz VIII Symfonia Mahlera.
Poświęca się także pracy pedagogicznej. Obecnie jest profesorem Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie. Przez cztery lata pracowała również w Korei Południowej gdzie była dyrektorem programu Keimung – F. Chopin Academy of Music na Keimyung University. Prowadziła Master Class w USA, Włoszech, Korei Południowej w Austrii oraz w Polsce. Współpracuje jako konsultant wokalny z teatrami dramatycznymi i muzycznymi, wydawnictwami płytowymi oraz filmowymi. Jest również wykładowcą w Polskiej Akademii Nauk.
W 2011 otrzymała odznakę honorową „Zasłużony dla Kultury Polskiej”. W latach 2012-2016 sprawowała godność prorektora Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie. W 2016 odebrała tytuł Honorowego Obywatela Miasta Kalisza. W tym samym roku została odznaczona Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. Od 1 września 2019 roku do 30 listopada 2020 roku pełniła funkcję dyrektora Opery i Filharmonii Podlaskiej w Białymstoku.
prof. dr hab. Katarzyna Oleś-Blacha
Artysta muzyk, sopran koloraturowy. W 2001 r. ukończyła z wyróżnieniem Wydział Wokalno-Aktorski Akademii Muzycznej w Krakowie w klasie prof. Wojciecha Jana Śmietany.
Laureatka wielu krajowych i międzynarodowych konkursów i festiwali m. in. w 2010 r. otrzymała III nagrodę w kategorii głosów żeńskich na VII Międzynarodowym Konkursie Wokalnym im. Stanisława Moniuszki w Warszawie, a w 2012 roku została uhonorowana Teatralną Nagrodą Muzyczną im. Jana Kiepury w kategorii „Najlepsza śpiewaczka”. W lipcu 2014 r. została Laureatką nagrody: „Ars Quaerendi” za wybitne działania na rzecz promocji kultury.
Solistka Opery Krakowskiej, gdzie po raz pierwszy wystąpiła w 2001 r. w partii Królowej Nocy w „Czarodziejskim flecie” Mozarta.
Za szczególnie ważne w dorobku artystki należy uznać role: Rozyna („Cyrulik sewilski” G. Rossiniego), Gilda („Rigoletto” G. Verdiego), Roksana („Król Roger” K. Szymanowskiego), Fiorilla („Turek we Włoszech” G. Rossiniego), Zerbinetta („Ariadna na Naksos” R. Straussa), Violetta („La Traviata” G. Verdiego), Olimpia, Antonia, Giulietta, Stella („Opowieści Hoffmanna” J. Offenbacha), Norma („Norma” V. Belliniego), Anna („Anna Bolena” G. Donizettiego), Desdemona („Otello” G. Verdiego) oraz najczęściej wykonywana przez nią partia Królowej Nocy („Czarodziejski flet” W.A. Mozarta). Partią Łucji („Lucia di Lammermoor” G. Donizettiego) debiutowała w Operze Narodowej w Warszawie.
Współpracuje z licznymi teatrami operowymi, filharmoniami oraz innymi instytucjami kulturalnymi w Polsce i zagranicą. Z zespołami Oper w Bydgoszczy, Łodzi, Gdańsku, Szczecinie odbyła kilkakrotnie tournée po Austrii, Francji, Hiszpanii, Holandii, Niemczech i Szwajcarii, goszcząc w takich salach, jak: Festspiel und Kongresshaus w Bregenz, Theater am Aegi w Hannoverze, Philharmonie w Berlinie, Philharmonie w Monachium, Gewandhaus w Lipsku, Rotterdamse Schouwburg w Rotterdamie.
Artystka ma w swoim bogatym dorobku ponad 50 pierwszoplanowych ról operowych, operetkowych i musicalowych, które prezentowała w 60 różnych realizacjach premierowych, festiwalowych oraz repertuarowych wielu teatrów operowych w Polsce i za granicą.
W kręgu zainteresowań artystycznych Katarzyny Oleś-Blachy znajduje się również muzyka oratoryjno-kantatowa i kameralna. Dowodem na to są liczne koncerty (m.in. Kraków, Warszawa, Wrocław, Szczecin, Katowice, Stuttgart, Wolfsburg, Innsbruck, Linz, Hannover, Berlin, Monachium, Regensburg, Fulda, Graz, Strasburg, Szanghaj, Al Kuwait).
Dokonała szeregu nagrań płytowych i archiwalnych dla potrzeb Radia i Telewizji, w tym w 2005 r. niezwykle rzadko wykonywanego „Koncertu na sopran i orkiestrę” Z. Kasserna, który wielokrotnie prezentowano na antenie polskich rozgłośni. Ze szczególnie ciepłym przyjęciem słuchaczy i krytyki spotkał się album artystki „Per due Donne” (DUX 1351) oraz pierwsze płytowe wydanie ostatniej opery Stanisława Moniuszki „Beata” (DUX 1531).
Pedagog Akademii Muzycznej w Krakowie. Prowadzi klasę śpiewu solowego. We wrześniu 2006 r. uzyskała stopień doktora w dziedzinie sztuk muzycznych – wokalistyki, następnie w lipcu 2014 r. stopień doktora habilitowanego. W kwietniu 2021 r. został jej nadany tytuł profesora sztuki. Prowadzi warsztaty wokalne oraz kursy mistrzowskie dla młodzieży oraz młodych adeptów wokalistyki.
Marta Wróblewska – sopran
Absolwentka Wydziału Instrumentalno-Pedagogicznego w Białymstoku Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina Kierunku Wychowanie Muzyczne w klasie dyrygowania prof. Violetty Bieleckiej (2000) oraz Kierunku Wokalistyka w klasie śpiewu solowego prof. Cezarego Szyfmana (2009). Oba kierunki ukończyła z wyróżnieniem. W roku 2012 otrzymała stopień doktora, zaś w roku 2018 doktora habilitowanego w dyscyplinie artystycznej wokalistyka. Obecnie jest adiunktem na białostockiej Filii UMFC oraz nauczycielem dyplomowanym śpiewu w Zespole Szkół Muzycznych w Białymstoku. Pełni również funkcję II dyrygenta Chóru Miasta Białegostoku.
Marta Wróblewska prowadzi ożywioną działalność solistyczną. Koncertowała w kraju i zagranicą (Andora, Belgia, Francja, Hiszpania, Niemcy, Węgry, Włochy, Litwa, Białoruś). Występowała m.in. u boku Kevina Kennera, Andrew Parrotta, Vincenta Dumestre’a. Ponadto ma w dorobku ponad 100 utworów kantatowo–oratoryjnych, pieśni oraz partie operowe. Dokonała wielu prawykonań. W roku 2014 artystka nawiązała współpracę z Białostockim Teatrem Lalek wykonując partie solowe w operach marionetkowych „Kantata o kawie” J.S. Bacha oraz „Bastien und Bastienne” W.A. Mozarta. W roku 2005 otrzymała Puchar Rektora Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie jako laureatka I miejsca VI Konkursu Moniuszkowskiego Pieśń Wieczorna. Zasiada w jury konkursów wokalnych
i chóralnych.
Jest ceniona jako solistka i kameralistka zwłaszcza wśród zespołów specjalizujących się w wykonawstwie muzyki dawnej. Wielokrotnie koncertowała z orkiestrą barokową Concerto Polacco, Ars Nova, Subtilior Ensemble, Diletto oraz Ensemble QuattroVoce, którego jest kierownikiem artystycznym. Współpracowała z zespołami: Le Poème Harmonique, Arte dei Suonatori, Il Tempo, Capella Cracoviensis, Ensemble Hildebrandt 1719 i Bornus Consort.
Brała udział w prestiżowych festiwalach, m.in. w: Festival de Musica Antigua de los Pirineos (Hiszpania), Festiwalu Muzyki Dawnej im. Św. Kazimierza (Litwa), Festiwalu w Ambronay (Francja), Misteria Paschalia, Międzynarodowym Festiwalu Muzyki Sakralnej Gaude Mater, Międzynarodowym Festiwalu Muzyki Dawnej im. J. Sleńdzińskiej, Starosądeckim Festiwalu Muzyki Dawnej, Festiwalu Oper Barokowych „Dramma per musica”, Moniuszkowskim Festiwalu Podlasia oraz licznych cyklach koncertowych, m.in.: Arcydzieła muzyki oratoryjno-kantatowej, Muzyka Mistrzów Baroku, Aria w Galerii.
Występowała z wieloma zespołami orkiestrowymi (Orkiestra Opery i Filharmonii Podlaskiej, Łomżyńska Orkiestra Kameralna, Suwalska Orkiestra Kameralna, Toruńska Orkiestra Symfoniczna, Capella Bydgostiensis, Capella Cracoviensis oraz Sinfonia Viva)
pod batutą m.in.: Massimiliano Caldiego, Michała Klauzy, Marcina Nałęcz-Niesiołowskiego, Jana Miłosza Zarzyckiego i Janusza Przybylskiego.
W roku 1998 nagrała program dla TV Białystok Moja Muzyka. Ma w dorobku około trzydziestu płyt kompaktowych – solowych i kameralnych (DUX, Acte Préalable, Musicon). Niejednokrotnie były one nominowane do nagrody polskiego przemysłu fonograficznego Fryderyka, m.in. płyta z utworami Z. Stojowskiego – Kantata Modlitwa za Polskę, nagrana przez Chór i Orkiestrę Opery i Filharmonii Podlaskiej która w 2009 roku została wyróżniona przez brytyjski magazyn Gramophone. Natomiast płyta Pieśni Kurpiowskie Szymanowski Górecki Moryto nagrana przez Chór OiFP, na której wykonuje partie solowe została uhonorowana Nagrodą Fryderyk 2009 w kategorii Fonograficzny Debiut Roku.
Artystka w roku 2018 została Laureatką Stypendium Artystycznego Prezydenta Miasta Białegostoku oraz Nagrody Przewodniczącego Rady Miasta Białystok dla Nauczycieli – Animatorów Kultury, zaś w roku 2019 otrzymała odznakę honorową „Zasłużony dla Kultury Polskiej”.
prof. dr hab. Krzysztof Szydzisz
Chórmistrz, muzykolog, specjalista z zakresu emisji głosu, logopeda, menedżer kultury.
Absolwent Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego (studia muzykologiczne), Akademii Muzycznej w Poznaniu (wydział wokalno-aktorski) oraz Akademii Muzycznej w Bydgoszczy (dyrygentura chóralna). Ukończył również Podyplomowe Studia Zbiorowej Emisji Głosu na Akademii Muzycznej w Bydgoszczy oraz uczestniczył w specjalistycznych kursach dla dyrygentów w Słowenii, Danii, Austrii, Niemczech, USA, Polsce oraz w Mistrzowskich Kursach Erica Ericsona. Jest absolwentem Studium Menedżerów Kultury przy Uniwersytecie im. A.
Mickiewicza w Poznaniu, Studiów Podyplomowych z zakresu Zarządzania Szkolnictwem Wyższym na Wydziale Zarządzania i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie oraz MBA Zarządzanie Szkołą Wyższą Uniwersytetu im. A. Mickiewicza i Uniwersytetu Ekonomicznego w Poznaniu. Ukończył również Podyplomowe Studium Pedagogiki Specjalnej w zakresie Logopedii na Uniwersytecie im. A. Mickiewicza w Poznaniu.
Krzysztof Szydzisz pracuje w Akademii Muzycznej w Bydgoszczy na stanowisku profesora i kieruje utworzonym w 2004 r. Zakładem Emisji Głosu, gdzie obok działalności naukowej i dydaktycznej regularnie organizuje ogólnokrajowe seminaria i warsztaty z zakresu
emisji głosu i logopedii (zawodowe użycie głosu), prowadzenia zespołów wokalnych, tradycji i praktyk wykonawczych muzyki różnych epok.
Dyrygent Chóru Kameralnego Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu (www.choir.amu.edu.pl) z którym koncertował na pięciu kontynentach, w ponad dwudziestu krajach, m.in. w Argentynie, Boliwii, Chile, Ekwadorze, Kolumbii, Peru, Meksyku, Stanach Zjednoczonych, Australii, Korei Południowej, Francji, Czechach, Grecji, Gruzji, Hiszpanii, Irlandii, Szwecji, Wielkiej Brytanii, na
Litwie i we Włoszech. Wraz z tym zespołem zdobywał laury krajowych i międzynarodowych konkursów (m.in. w Legnicy, Międzyzdrojach oraz w Llangollen, na Malcie, w Wiedniu i w Busan, na Międzynarodowym Konkursie Chóralnym Euroradia „Let the Peoples Sing – Oslo'2009”. Był kilkakrotnie wyróżniany jako osobowość artystyczna (m.in. nagrody dla najlepszego dyrygenta
Międzynarodowego Festiwalu Pieśni Chóralnej w Międzyzdrojach, Ogólnopolskiego Konkursu Chórów „Legnica Cantat”, Międzynarodowego Konkursu Chóralnego w Busan, Korea Południowa). Jest laureatem Nagrody im. J. Kurczewskiego za wybitne dokonania w dziedzinie chóralistyki oraz za organizację Międzynarodowego Festiwalu Universitas Cantat. W kadencji 2018-2021 jest
konsultantem muzycznym „Europa Cantat” Music Consultant to the European Choral Association – Europa Cantat. Zasiada w jury krajowych i międzynarodowych konkursów chóralnych (m.in. „Legnica Cantat”, „Canti Veris Praga”, „IFAS Pardubice”, „Advent and Christmas Music Festival Praga”, „Folk Festival” w Bratysławie, „Tonen 2000”, „World Choir Games”, „European Music Festival for
Young People – Neerpelt”, Międzynarodowego Konkursu Chóralnego „Per Musicam ad Astra„ w Toruniu i in.). Jest dyrektorem, organizowanego od 1998 roku w Poznaniu, Międzynarodowego Festiwalu Chórów Uniwersyteckich ”Universitas Cantat".
prof. dr hab. Cezary Szyfman
Edukację artystyczną rozpoczął w PSM II stopnia w Białymstoku pod kierunkiem W. Bienieckiej. Jest absolwentem Wydziału Wokalno–Aktorskiego Akademii Muzycznej im. F. Chopina w Warszawie, gdzie studiował u Michała Szopskiego i prof. Kazimierza Pustelaka. Od roku 1991 prowadzi aktywną działalność pedagogiczną przechodząc kolejne stopnie kariery naukowo-dydaktycznej. W roku akademickim 2002/2003 pracował jako vissiting professor we F. Chopin – Keimyung Academy of Music w Daegu (Republika Korei). Obecnie jest profesorem dwóch uczelni artystycznych: Uniwersytetu Muzycznego F. Chopina oraz Akademii Teatralnej im. Al. Zelwerowicza w Warszawie.
W roku 2014 uzyskał tytuł profesora sztuk muzycznych.
Na swoim koncie oprócz licznych koncertów kameralnych i oratoryjnych oraz spektakli teatralnych ma także udział w najważniejszych festiwalach krajowych oraz wielu zagranicznych (m.in. Scotish Erly Music Festiwal, Holland Festiwal, Schleswick-Holstein Musik Festiwal, Festiwal Stichting Pratum Musicum – Utrecht, Glasgow International Elary Music Festiwal). Koncertował też w wielu krajach Europy, Azji, Afryki oraz w Stanach Zjednoczonych Ameryki. W sferze głębokich zainteresowań Cezarego Szyfmana znajdują się również wszelakie formy teatralne. Przykładem tego jest współpraca z kilkoma teatrami w kraju (Groteska w Krakowie, Rampa w Warszawie, Baj w Toruniu, Guliwer w Warszawie, Białostocki Teatr Lalek, Teatr Wybrzeże w Gdańsku) przy realizacji spektakli, w których sprawował zarówno opiekę wokalną, jak też kierownictwo muzyczne.
W jego działalności pedagogicznej niezwykle ważne miejsce zajmuje kształtowanie postaw i umiejętności muzyków najmłodszego pokolenia. Jako doświadczony odtwórca muzyki historycznej, od roku 1995 systematycznie prowadzi szereg warsztatów dla kameralnych zespołów muzyki dawnej. Od kilkunastu lat jest także jurorem odbywającego się corocznie Ogólnopolskiego Przeglądu Kameralnych Zespołów Muzyki Dawnej Schola Cantorum w Kaliszu. Ponadto często zapraszany jest do prowadzenia wykładów i seminariów poświęconych szeroko rozumianej pracy nad głosem, zarówno w zakresie mowy jak i śpiewu.
Za swoją działalność kilkukrotnie wyróżniany i odznaczany był: Nagrodami Rektora I i II STOPNIA, Medalem Komisji Edukacji Narodowej, Odznaką Honorową Zasłużony dla Kultury Polskiej, oraz Srebrnym Krzyżem Zasługi.
Laureat znaczących nagród w dziedzinie kameralistyki wokalnej zdobytych na prestiżowych konkursach międzynarodowych wraz z zespołem Il CANTO DA CAMERA, a także współlaureat trzech Fryderyków w dziedzinie muzyki dawnej – nagrody przyznawanej przez Akademię Fonograficzną za najwybitniejsze osiągnięcia fonograficzne roku w Polsce.
Kierownik Katedry Pedagogiki Wokalnej UMFC, współorganizator kilkunastu seminariów wokalnych prowadzonych przez wybitnych artystów – wokalistów z kraju i zagranicy, współorganizator szeregu spektakli operowych zrealizowanych przez studentów kierunku Wokalistyka Filii w Białymstoku, kierownik kilku edycji Ogólnopolskiej Konferencji Naukowo-Dydaktycznej „Wyzwania Współczesnej Pedagogiki Wokalnej”.
