24 listopada 2021 r. podczas VII Festiwalu Muzyki Współczesnej Nowe Fale tradycyjnie już odbył się koncert studentów klas kompozycji naszej uczelni. Publikujemy wybrane refleksje z tego wydarzenia autorstwa studentów specjalności TEORIA MUZYKI oraz innych specjalności, które powstały jako ćwiczenia w ramach przedmiotu Krytyka i prelekcja prowadzonego przez dr hab. Joannę Schiller-Rydzewską:
Recenzja utworu Szymona Kusiora Jak kamień odrzucony na taśmę
Jak kamień odrzucony to utwór Szymona Kusiora rozpoczynający koncert studentów klas kompozycji Akademii Muzycznej im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku pod szyldem VII Festiwalu Muzyki Współczesnej NOWE FALE. Dzieło to napisane na taśmę, stworzone jest na podstawie sampli dźwięków kwintetu dętego drewnianego.
Tytuł Jak kamień odrzucony – według słów kompozytora – jest tylko wskazówką. To odbiorca może dowolnie zinterpretować kto lub co jest odrzucone. Podczas trwania utworu łatwo wyobrazić sobie na przykład odrzucone dobre wspomnienie, które metaforycznie prezentowane jest przez powtarzający się motyw grany na flecie. Motyw ten „walczy” z przesterowanymi i przetworzonymi komputerowo dźwiękami przypominającymi między innymi ciężki oddech czy poczucie strachu, lęku i niepewności.
Utwór Kusiora angażuje silne emocje, a kompozytor znakomicie włada formą utrzymując słuchacza w napięciu. Mimo że Szymon Kusior jest dopiero na III roku kompozycji, jego dzieło wykonane na NOWYCH FALACH pozostawiło obraz świadomego artysty, który formułuje swój przekaz czytelnie operując dobrym warsztatem kompozytorskim.
Hubert Bielecki
Recenzja utworu Szymona Wieczorka Torn scraps of today’s newspaper na flet altowy i taśmę
Torn scraps of today’s newspaper Szymona Wieczorka był jednym z najbardziej nowatorskich utworów, które pojawiły się w programie studenckiego koncertu 24 listopada 2021 w ramach VII Festiwalu Muzyki Współczesnej Nowe Fale. Partię fletu wykonał Rafał Jędrzejewski – wykładowca Akademii Muzycznej, co w moim odczuciu podniosło rangę samego wykonania.
Utwór odnosił się do trudnej sytuacji na granicy polsko-białoruskiej i miał być wyrazem buntu wobec wykorzystywania ludzi jako swoistego rodzaju broni. W warstwie muzycznej kompozytor posłużył się komunikatami wysyłanymi do przedzierających się przez granicę uchodźców. Przy akompaniamencie tychże „skrawków z dzisiejszej gazety” flet altowy lawirował na przebiegach gamowych ze zmienną, ciekawą artykulacją. Jednak uwagę słuchacza zdecydowanie bardziej przykuwał drugi plan.
Moim zdaniem utwór skomponowany na Festiwal Muzyki Współczesnej i odnoszący się do współczesnej sytuacji politycznej trafia idealnie do publiczności. Uważam też, że muzyka powinna wzbudzać emocje w słuchaczach, a ten utwór zdecydowanie oddziaływał na zmysły.
Dominik Mendak
Recenzja utworu Magdaleny Garbeckiej Ach na 3 soprany, wibrafon i fortepian
Utwór Ach był wykonany po raz pierwszy na koncercie studentów klas kompozycji Akademii Muzycznej im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku w ramach VII Festiwalu Muzyki Współczesnej Nowe Fale. W prawykonaniu udział wzięli: Magdalena Łaszcz, Magdalena Milczarska, Marzena Ostryńska wykonujące partie wokalne (wokaliza), Igor Torbicki – fortepian, Paulina Kurdybelska – wibrafon oraz Jakub Pawlak – dyrygent. Wszyscy wykonawcy są studentami Akademii Muzycznej w Gdańsku.
Utwór składa się z trzech części, które przechodzą attaca jedna w drugą. Początkowo śpiewane pojedyncze dźwięki wprowadzały nastrój tajemniczości dodatkowo wspierany przez nietypowy zabieg: grę smyczkiem na wibrafonie. Stopniowe narastanie środków ekspresji doprowadziło do kulminacji w części drugiej, po czym nastąpiło spowolnienie akcji i powrót do wyjściowego motywu.
Kompozycja jest przemyślana, stanowi spójną całość. Nawiązuje do formy repryzowej ABA1, jednak pomysł konstrukcyjny poprzez narastanie ekspresji kojarzy się już z wiekiem XX. Uważam, że utwór był interesujący.
Dorota Grzegorzewska
