Wydział II

Lata 1947 – 1972

Obok Wydziału Pedagogicznego Wydział Instrumentalny był jednym z dwóch wydziałów działających w powołanej do życia w r. 1947 PWSM w Sopocie. Studia na wydziale rozpoczęło wówczas 12 studentów: 3 skrzypków i 9 pianistów. W pierwszych latach pedagodzy – instrumentaliści to: pianiści – Jan Ekier (zarazem pierwszy rektor uczelni), Stanisław Bielicki, Leokadia Nowacka – Ilska, a nieco później Władysław Walentynowicz i Olga Iliwicka; skrzypkowie – Zenon Feliński (pierwszy dziekan), Stefan Herman, Stefan Turkowski i Jan Wawrzyniak; oboista Emil Pardus, flecista Edmund Wojakowski. W r. 1951 wydano pierwsze dyplomy, dyplom nr 1 otrzymał pianista Tadeusz Kerner, uczeń Olgi Iliwickiej, autor pierwszych sukcesów konkursowych studentów szkoły. W r. 1952 powstała klasa wiolonczeli, którą objął wybitny muzyk Kazimierz Wiłkomirski. Kazimierz Wiłkomirski zorganizował w Sopocie także klasę kameralną. W latach 1956 – 57 powstały klasy altówki, organów, fagotu, trąbki i puzonu, utworzono także do pierwszą z katedr – Katedrę Instrumentów Smyczkowych i Kameralistyki z Kazimierzem Wiłkomirskim jako kierownikiem, której działalność po roku niestety zawieszono.

Oprócz wspomnianego pianisty Tadeusza Kernera sukcesy konkursowe odnosili w tych pionierskich latach wiolonczeliści Roman Suchecki i Kazimierz Kretkowski oraz zespoły kameralne (klasa Kazimierza Wiłkomirskiego), klarnecista Mieczysław Andrzej Pietras (klasa Kazimierza Wójcika) i pianistka Teresa Woroniecka (klasa Krystyny Jastrzębskiej).

Dwóch spośród tych laureatów – klarnecista Mieczysław A. Pietras i wiolonczelista Roman Suchecki – powiększyło grono pedagogów uczelni. Wraz ze skrzypkiem Tadeuszem Kochańskim zaczęli przejmować kształcenie instrumentalistów. Od tego też momentu rozpoczyna się formowanie kadry uczelni w oparciu o absolwentów. Coraz więcej ich wśród akompaniatorów i nauczycieli przedmiotów pomocniczych.

Wciąż jednak wśród pedagogów pojawiają się znaczący muzycy spoza uczelni, którzy wiążą się z nią na długie lata. Do grupy pianistów dołącza w latach 50. Lucjan Galon, a w r. 1961 Zbigniew Śliwiński, który wkrótce odegra w uczelni ogromną rolę.

Zenon Feliński przez rok, po nim zaś kolejno Olga Iliwicka i Stefan Turkowski sprawowali funkcję dziekana do r. 1952. W r. 1952 na okres 20 lat dziekanem Wydziału Instrumentalnego został Władysław Walentynowicz, który w latach 1963 – 71 kierował połączonym Wydziałem Instrumentalno – Wokalnym, co było organizacyjną osobliwością niespotykaną w innych uczelniach muzycznych w Polsce.

Prócz wspomnianych sukcesów konkursowych lata 60. przyniosły uczelni 2 osiągnięcia o wymiarze europejskim. W r. 1966 skrzypek Konstanty Andrzej Kulka (klasa Stefana Hermana) zdobył I nagrodę na Międzynarodowym Konkursie w Monachium, rok później pianista Jerzy Sulikowski (klasa Zbigniewa Śliwińskiego) triumfował na Międzynarodowym Konkursie w Genewie.

Do r. 1972 nagrody na konkursach międzynarodowych i ogólnopolskich zdobywali:

• pianiści z klas Olgi Iliwickiej (Tadeusz Kerner), K. Jastrzębskiej (Teresa Woroniecka, Krystyna Suchecka), Zbigniewa Śliwińskiego (Jerzy Sulikowski, Maciej Szymański, Elżbieta Zając, Izolda Suslak, Andrzej Domin, Grażyna Fiedoruk, Waldemar Wojtal, Bogdan Czapiewski) i Lucjana Galona (Irena Barczyńska)
• skrzypkowie z klasy Stefana Hermana (Konstanty Andrzej Kulka, Edward Zienkowski)
• wiolonczeliści z klasy Kazimierza Wiłkomirskiego (Roman Suchecki, Kazimierz Kretkowski)
• klarneciści z klasy Kazimierza Wójcika (Mieczysław Andrzej Pietras, Jan Jędrak, Ryszard Świercz)
• fleciści z klasy Leona Tejkowskiego (Adam Łazarewicz, Elżbieta Symonowicz)
• fagociści z klasy Maksymiliana Piłata (Maria Franz, Mirosław Stracewski)
• waltornista z klasy Kazimierza Filipowicza (Edward Daniecki)
• puzonistka z klasy Magdaleny Zawadzkiej (Ewa Pralicz)
• zespoły kameralne z klas Krystyny i Romana Sucheckich i Leona Tejkowskiego

W tym czasie istniały na wydziale dwie katedry: Katedra Instrumentów Smyczkowych i Kameralistyki utworzona w r. 1957 (kierownik Kazimierz Wiłkomirski), zawieszona rok później i reaktywowana w r. 1969 z kierownikiem Romanem Sucheckim oraz utworzona w r. 1965 Katedra Fortepianu (kierownik Zbigniew Śliwiński)

Studium Pedagogiki Instrumentalnej

W 1974 r. uruchomiono studia zaoczne dla nauczycieli szkół muzycznych – Pedagogika Instrumentalna. W latach 1974 – 92 istniał również punkt konsultacyjny w Koszalinie, gdzie prowadzono studia z zakresu pedagogiki instrumentalnej.

Przewody kwalifikacyjne do 1972 r.:

I stopnia:

• pianiści – Krystyna Suchecka (kameralistyka, 1965), Jerzy Sulikowski (1967), Józef Zawadzki (1969), Maciej Szymański (1970)
• wiolonczelistka – Bożena Zaborowska (1971)

II stopnia:

• pianiści – Zbigniew Śliwiński (1964), Krystyna Jastrzębska (1965), Jerzy Sulikowski (1972)
• organista – Leon Bator (1970)
• wiolonczelista Roman Suchecki (1965)

Lata 1972 – 1997

W r. 1972 zmieniają się władze uczelni, także wydziału. Stanowisko dziekana obejmuje Zbigniew Śliwiński. Potem zmiany następują co 3 lata. Dziekanami są kolejno: Jerzy Sulikowski (od 1975), Tadeusz Kochański (od 1978), Mieczysław Andrzej Pietras (od 1981), Mirosława Pawlak (od 1984), Magdalena Zawadzka (od 1987), Marek Schiller (2 kadencje od 1990), Krzysztof Sperski (od 1996).

Lata 70. to czas burzliwego rozwoju wydziału, znacząco powiększa się kadra, rosną jej kwalifikacje, studenci zdobywają wiele nagród na konkursach międzynarodowych i krajowych, rośnie ilość koncertów organizowanych przez uczelnię.

I tak w latach 1964 – 80 odbywały się w Gdańsku Festiwale Młodych Muzyków, jednym z twórców i koordynatorów imprezy był Zbigniew Śliwiński. Festiwale mające na celu promocję młodych wykonawców odegrały ogromną rolę w stosunku do gdańskich muzyków, przede wszystkim pianistów, ale nie tylko.

W r. 1972, także z inicjatywy Zbigniewa Śliwińskiego, odbył się w uczelni pierwszy z kursów interpretacji. Prowadziła go Suzanne Roche z Paryża. Z czasem ilość kursów, seminariów i lekcji mistrzowskich w najrozmaitszych specjalnościach znacząco wzrasta.

Lata 70. sprzyjały działalności koncertowej. W r. 1975 w Ratuszu Staromiejskim w Gdańsku pianiści dali 10 recitali z okazji 10-lecia katedry. W 150. rocznicę śmierci L. van Beethovena (1977 r.) w tej samej sali obie istniejące na wydziale katedry zorganizowały cykl koncertów prezentujących wszystkie sonaty fortepianowe, skrzypcowe i wiolonczelowe kompozytora. Odbył się także konkurs dla studentów: pianistów i wiolonczelistów oraz sesja naukowa poświęcona twórczości Beethovena (wspólnie z Międzywydziałowym Instytutem Teorii Muzyki). W r. 1977 Katedra Fortepianu uhonorowała cyklem koncertów 40. rocznicę śmierci Karola Szymanowskiego, w r. 1978 wykonano, znów przy współudziale dwóch katedr, wszystkie sonaty Sergiusza Prokofiewa w 25-lecie śmierci kompozytora. Wielkim, niemalże w 100% zrealizowanym przedsięwzięciem Katedry Fortepianu było wykonanie w latach 1979 – 80 wszystkich utworów F. Chopina w cyklu zatytułowanym „F. Chopin – opera omnia”. Do tego dodać należy koncerty powiązane z sesjami naukowymi „Muzyka czechosłowacka”, „Muzyka ZSRR”, „Muzyka polska w XXX-leciu PRL”.

W tym czasie działały też znane z licznych koncertów zespoły kameralne pedagogów i studentów: Trio SPAM (T. Kochański, później M. Suchecka – skrzypce, R. Suchecki – wiolonczela i K. Suchecka – fortepian), Kwintet dęty ( W. Welke – flet, J. Raatz – obój, R. Świercz – klarnet, M. Stracewski – fagot, E. Daniecki – róg), Trio stroikowe (J. Raatz – obój, R. Świercz a- klarnet, M. Stracewski – fagot), Kwartet „67” (Z. Wytrykowski – skrzypce, E. Raatz – skrzypce, B. Czerniawski – altówka, D. Popielarz – wiolonczela). Szczególne miejsce należy się tutaj „Gdańskiemu Zespołowi Wiolonczel” założonemu przez R. Sucheckiego oraz istniejącej w latach 1968 – 78 orkiestrze kameralnej „Camerata Academica”, która występując pod kierunkiem H. Keszkowskiego zdobyła w r. 1978 brązowy medal na festiwalu Fundacji Herberta von Karajana w Berlinie Zachodnim, a potem przejęta przez Wojciecha Rajskiego stała się orkiestrą zawodową, istniejącą do dziś pod nazwą Polskiej Filharmonii Kameralnej w Sopocie.

Doskonaleniu gry zespołowej sprzyjały letnie obozy orkiestry organizowane w latach 1968 – 80 w miejscowościach uzdrowiskowych: Świeradowie, Ciechocinku i Połczynie.

Osiągnięcia konkursowe odnotowali w tych latach studenci:

• pianiści z klas: Zbigniewa Śliwińskiego (Jerzy Sulikowski, Maciej Szymański, Grażyna Fiedoruk-Sienkiewicz, Katarzyna Popowa-Zydroń, Elżbieta Zając, Waldemar Wojtal, Bogdan Czapiewski, Paweł Baryła, Andrzej Artykiewicz, Ewa Pobłocka, Bogdan Kułakowski, Andrzej Janaszek, Kordian Góra), Jerzego Sulikowskiego (Ewa Pobłocka, Włodzimierz Wiesztordt, Andrzej Wawryków, Waldemar Malicki, Krzysztof Gotartowski, Andrzej Nanowski, Jadwiga Lewczuk, Tamara Granat), Lucjana Galona (Irena Skabar), Grażyny Fiedoruk-Sienkiewicz (Piotr Rudzik)
• skrzypkowie z klasy Stefana Hermana (Edward Zienkowski, Joanna Mądroszkiewicz, Janusz Zis, Anna Preyss, Zygmunt M. Kowalski, Magdalena Suchecka), Krystyny Jureckiej (Maria Pokrywka)
• wiolonczeliści z klasy Romana Sucheckiego (Zbigniew Krzymiński, Małgorzata Kuziemska)
• kontrabasista z klasy Janusza Dobrowolskiego (Piotr Stefaniak)
• puzoniści i tubiści z klasy Magdaleny Zawadzkiej (Zenon Gileta, Łukasz Michalski, Tadeusz Kassak, Marian Stefanowicz)
• fagociści z klasy Maksymiliana Piłata (Danuta Dorosz, Lech Olejnik) i Wojciecha Orawca (Ewa Sulimowicz)
• waltorniści z klasy Ryszarda Watorowskiego (Mirosław Merchel, Irena Morawska, Mirosław Płoski, Andrzej Kiljanek, Zbigniew Kaliciński)
• klarneciści z klasy Mieczysława A. Pietrasa (Mariusz Gołębiewski, Leopold Kaczyński, Bogdan Ocieszak)
• trębacze z klas Ryszarda Reydycha (Janusz Szadowiak) i Józefa Stachnika (Henryk Karniło)
• gitarzyści z klasy Jana Paterka (Ewa Kurpiel, Joanna Soliwodzka)
• akordeonista z klasy Krzysztofa Olczaka (Leszek Serafiński)
• zespoły kameralne z klas Krystyny i Romana Sucheckich, Marka Schillera, Mieczysława A. Pietrasa, przygotowane przez Józefa Raatza

W latach 70. i 80. nagrody na konkursach zaczęli otrzymywać również akompaniatorzy, niektórzy wielokrotnie: Jadwiga Lewczuk, Anna Prabucka-Firlej, Krystyna Stojek, Krystyna Pyszkowska, Bożena Szull-Talar, Emilia Grażyńska, Piotr Kusiewicz, Waldemar Martynel.

Rozwój kadry pedagogicznej do 1997 r.

Przewody I stopnia:

• pianiści: Elżbieta Zając, Grażyna Fiedoruk – Sienkiewicz (1975), Katarzyna Popowa-Zydroń, Bogdan Czapiewski (1981), Waldemar Wojtal, Włodzimierz Wiesztordt (1982), Irena Skabar-Galon (1984)
• pianiści – kameraliści: Jan Kulesza (1977), Jadwiga Lewczuk (1979), Anna Prabucka-Firlej (1980), Krystyna Pyszkowska (1981)
• skrzypkowie: Mirosława Pawlak (1974), Krystyna Jurecka (1975), Maria Suwara (1984), Maciej Sobczak (1993), Wojciech Szlachcikowski (1995), Małgorzata Skorupa (1996)
• altówka: Irena Albrecht (1980)
• wiolonczela: Krzysztof Sperski (1983), Jerzy Wujtewicz (1985)
• flet: Krzysztof Langman (1983)
• klarnet: Mieczysław Andrzej Pietras (1973), Marek Schiller (1982)
• fagot: Wojciech Orawiec (1984)
• trąbka: Szymon Pawłowski (1994)
• róg: Edward Daniecki (1994)
• puzon: Magdalena Zawadzka (1975)
• akordeon: Krzysztof Olczak (1985), Elżbieta Rosińska (1993)
• organy: Roman Perucki (1992), Bogusław Grabowski (1993)

Przewody II stopnia:

• pianiści: Katarzyna Popowa-Zydroń (1986), Waldemar Wojtal (1989) Bogdan Czapiewski (1990), Włodzimierz Wiesztordt (1995)
• pianiści – kameraliści: Anna Prabucka Firlej (1987), Jadwiga Lewczuk (1988), Jan Kulesza (1989)
• skrzypkowie: Tadeusz Kochański (1975), Mirosława Pawlak (1979), Krystyna Jurecka (1983), Maria Suwara (1994)
• wiolonczela: Krzysztof Sperski (1985),
• flet: Krzysztof Langman (1994)
• obój: Józef Raatz (1987)
• klarnet: Mieczysław Andrzej Pietras (1978), Marek Schiller (1989)
• fagot: Wojciech Orawiec (1989)
• puzon: Magdalena Zawdzka (1983)
• gitara: Jan Paterek (1983)
• akordeon: Krzysztof Olczak (1995)
• organy: Roman Perucki (1995)

Tytuły profesorskie:

• pianiści: Zbigniew Śliwiński (1975), Jerzy Sulikowski (1983), Krystyna Suchecka (1991), Katarzyna Popowa-Zydroń (1993), Waldemar Wojtal (1994), Anna Prabucka – Firlej (1994), Jadwiga Lewczuk (1995), Jan Kulesza, Grażyna Fiedoruk-Sienkiewicz (1996)
• skrzypkowie: Henryk Keszkowski (1988), Mirosława Pawlak (1992), Krystyna Jurecka (1992),
• wiolonczela: Roman Suchecki (1983), Krzysztof Sperski (1993)
• obój: Józef Raatz (1994)
• klarnet: Mieczysław Andrzej Pietras (1992), Marek Schiller (1994)
• fagot: Wojciech Orawiec (1995)
• puzon: Magdalena Zawadzka (1993)
• gitara: Jan Paterek (1993)
• organy: Leon Bator (1982)

Nowe katedry

W r. 1981 kierownictwo Katedry Instrumentów Smyczkowych i Kameralistyki przejął z rąk Romana Sucheckiego Tadeusz Kochański. Kierował nią do r. 1984, kiedy katedrę podzielono na Katedrę Instrumentów Smyczkowych (kierownik Mirosława Pawlak) oraz Katedrę Kameralistyki (do r. 1990 kierownik Henryk Keszkowski, po nim Roman Suchecki).

W r. 1984 powstała Katedra Instrumentów dętych i Perkusji Na jej czele stanął Mieczysław A. Pietras. W latach 1987 – 1996 kierownikiem katedry była Magdalena Zawadzka, po niej do dziś funkcję tę sprawuje Marek Schiller.

Konkursy i festiwale międzynarodowe w uczelni

Choć lata 80. nie należały do łatwych, właśnie wtedy w uczelni pojawiły się inicjatywy, dzięki którym akademia szczyci się dużymi imprezami organizowanymi również obecnie.

W r. 1983 przeniesiono do Gdańska z Pabianic konkursy gry na instrumentach dętych blaszanych. Ich organizacją zajęła się Magdalena Zawadzka. Początkowo organizowano je co roku, za każdym razem w innej specjalności jako konkursy o zasięgu krajowym. Od początku jednak, dzięki współpracy z uczelniami partnerskimi w Petersburgu, Płowdiwie, Weimarze i Brnie, w jury zasiadali goście z tych szkół, zaś ich studenci także w konkursach uczestniczyli.

W r. 1990 połączono wszystkie specjalności i konkursy odbywają się co 3 lata, od 1996 r. oficjalnie już jako konkursy międzynarodowe. W r. 1985 Jan Paterek po raz pierwszy zorganizował „Gdańskie Spotkania Gitarzystów” – imprezę o międzynarodowym zasięgu, jednocześnie festiwal, konkurs wykonawczy i lutniczy, spotkania warsztatowe i lekcje mistrzowskie. Zasadniczo spotkania odbywają się co 2 lata, cykliczność jednak ulega niekiedy zakłóceniom. Trzeci z konkursów to zainicjowany w r. 1997 Międzynarodowy Konkurs Muzyki Kameralnej im. J. Brahmsa. Konkurs odbywa się co 3 lata, a dyrekcja imprezy spoczywa w rękach Anny Prabuckiej-Firlej.

Lata 90. to wielkie zmiany w funkcjonowaniu uczelni. Pod koniec dekady akademia przenosi się do nowych obiektów, otwierają się granice, a wraz z nimi możliwości szerokiej, limitowanej wyłącznie możliwościami finansowymi wymiany zagranicznej.

Każda z katedr otwiera się na pedagogów i studentów z zagranicy, poważnie wzrasta ilość wszelkiego rodzaju seminariów, kursów i lekcji mistrzowskich. Wśród pedagogów pojawiają się nazwiska wybitne, znane w całym świecie.

Z większych przedsięwzięć na uwagę zasługują imprezy anonsowane w Polsce i za granicą; w 1995 r. Katedra Fortepianu zorganizowała „Międzynarodowy Kurs Interpretacji Utworów F. Chopina”, który prowadzili jurorzy Międzynarodowego Konkursu Chopinowskiego w Warszawie w r. 1995, od r. 1999 co rok odbywały się „Międzynarodowe Kursy Mistrzowskie dla Flecistów”, na których zajęcia prowadzili wybitni artyści europejscy: Mirjam Nastasi, Peter-Lukas Graf, Philippe Bernold, Janos Balint.

Prócz działalności solistycznej uprawianej przez prowadzących klasy instrumentalne oraz pianistów – kameralistów w latach 80. i 90. aktywnie koncertowały zespoły kameralne pedagogów, niektóre istniejące przez dłuższy czas. Należy tu wymienić przede wszystkim „Trio Gdańskie” (Marek Schiller – klarnet lub Paweł Kukliński – skrzypce, Krzysztof Sperski – wiolonczela, Anna Prabucka-Firlej – fortepian), a także trio w składzie: Mirosława Pawlak – skrzypce, Jerzy Wujtewicz – wiolonczela i Halilna Cichoń-Harras – fortepian, „Kwartet Gdański” (Krystyna Jurecka – skrzpce, Bożena Kwasiborska – skrzypce, Irena Albrecht, Bernadetta Krzyżanowska lub Maria Wiczyńska – altówka, Małgorzata Kuziemska-Sławek – wiolonczela, niekiedy współpracujące z Katarzyną Popową-Zydroń – fortepian) oraz Kwartet obojowy: Józef Raatz – obój, Ewa Raatz – skrzypce, Irena Albrecht (Bernadetta Krzyżanowska, Maria Wiczyńska) – altówka, Jerzy Wujtewicz – wiolonczela.

Z ważnych cykli koncertowych warto wspomnieć o wykonaniu wszystkich sonat J. Brahmsa z udziałem instrumentów smyczkowych w 100-lecie śmierci kompozytora (1997), „Dziełach kameralnych” R. Schumanna (1994), sonatach P. Hindemitha (7 koncertów w 100-lecie urodzin kompozytora, 1995), sesję i koncerty w 100-lecie urodzin T. Szeligowskiego (1997), Dni Kazimierza Wiłkomirskiego, Dni Muzyki J. S. Bacha (sesja, konkurs i koncerty, 2000), koncertach mozartowskich konkursie uczelnianym w 200-lecie urodzin kompozytora (2006).

Nadal, co 3 lata, odbywają się Międzynarodowe Konkursy Gry Na Instrumentach Dętych Blaszanych (od 2002 kierownictwo spoczywa w rękach Edwarda Danieckiego) oraz Międzynarodowe Konkursy Muzyki Kameralnej im. J. Brahmsa (pod kier. Anny Prabuckiej-Firlej), a także – ostatnio 2-letnia częstotliwość nie zawsze utrzymana – „Gdańskie Spotkania Gitarzystów” (kier. Jan Paterek) W r. 2002 Waldemar Wojtal reaktywował Festiwal Młodych Muzyków – jako konkurs dla pianistów. W r. 2006 do tego pomysłu nawiązała Krystyna Jurecka, organizując I Międzynarodowy Bałtycki Konkurs Skrzypcowy, planowany jako impreza cykliczna. W grudniu 2006 odbyła się w gdańskiej Akademii Muzycznej kolejna edycja Ogólnopolskiego Konkursu Akordeonowego

Największym zespołem działającym na wydziale jest orkiestra symfoniczna, której koncerty od wielu lat zyskują bardzo wysokie oceny zarówno krytyki muzycznej, jak i melomanów. Orkiestra występuje średnio 4 – 5 razy w ciągu sezonu, najczęściej w sali Opery Bałtyckiej, w gdańskich kościołach i – sporadycznie – w innych miastach regionu.

Kilka ostatnich lat to również okres coraz częstszych wyjazdów zagranicznych akademickiego zespołu. Kilkakrotnie grupa smyczków wyjeżdżała do Szwajcarii, gdzie połączona z orkiestrą Junge Philharmonie Zentralschweiz koncertowała m.in. w Lucernie i Bazylei. Latem 1997 roku orkiestra uczestniczyła w festiwalu muzycznym w Sienie i Florencji. Największym bodajże sukcesem zespołu były wyjazdy na „Dni Maxa Regera” do Weiden (Niemcy) w latach 1999, 2000 i 2003; drugi z koncertów wydano na płycie CD.

Od r. 1991 orkiestrę prowadzi Janusz Przybylski. Orkiestra występuje również pod batutą innych dyrygentów, zwykle z zagranicy (Thüring Bräm – Szwajcaria, Christfried Göckeritz – Niemcy). Ze względu na wysoki poziom wykonawczy, jak również liczną obsadę, prócz utworów z epoki klasycyzmu orkiestra z wielkim powodzeniem wykonuje monumentalne dzieła neoromatyków oraz kompozytorów XX wieku. W grudniu 2005 r. liczącym się sukcesem orkiestry był koncert w sali Filharmonii Narodowej w Warszawie.

W r. 1990 dziekan wydziału Krzysztof Langman powołał do życia orkiestrę kameralną, dziś jedną z wizytówek uczelni.

Orkiestra ta jest zespołem grupującym najlepszych studentów gdańskiej Akademii Muzycznej grających na instrumentach smyczkowych. Daje kilka koncertów rocznie, zwykle w sali koncertowej akademii, często również poza uczelnią w innych salach Trójmiasta. Początkowo orkiestrę prowadził dyrygent Jacek Rafał Delekta. Obecnie zespół pracuje pod kierunkiem wybitnych polskich i zagranicznych artystów, niekoniecznie dyrygentów, takich jak Robert Kabara, Andrzej Bauer, Jan Stanienda, Marek Moś, Wiesław Kwaśny, Adam Klocek, Thanos Adamopoulos. Z zespołem współpracowała również Agnieszka Duczmal.

W r. 2002 orkiestra pod dyrekcją Jana Staniendy z wielkim powodzeniem wystąpiła na Festiwalu Mozartowskim w Lucernie.

Sukcesy konkursowe po r. 1990

• pianiści: klasa Zbigniewa Śliwińskiego (Kordian Góra, Tomasz Jocz, Piotr Słopecki, Krystyna Tucka, klasa Bogdana Czapiewskiego (Anna Walentynowicz), klasa Katarzyny Popowej-Zydroń (Julia Stetkiewicz, Ireneusz Manuszewski, Aleksandra Mozgiel, Bernadetta Raatz), Grażyny Fiedoruk -Sienkiewicz (Andrzej Siarkiewicz), Waldemara Wojtala (Paweł Rydel, Artur Pacewicz, Sławomir Wilk, Georgi Pironkow, Kirył Keduk), Bogdana Kułakowskiego (Maja Tremiszewska), klasa Andrzeja Artykiewicz (Maciej Gański)
• skrzypkowie z klas: Jadwigi Kaliszewskiej (Jan Orawiec), Krystyny Jureckiej (Anna Wandtke, Dorota Roszkowska)
• altówka, klasa Ireny Albrecht (Agata Józefowicz)
• wiolonczela: klasa prof. Romana Sucheckiego (Agnieszka Gąsior, Agnieszka Dziubak)
• flet, z klasy Elżbiety Czapor (Hanna Łącka) i Krzysztofa Langmana (Rafał Jędrzejewski)
• oboistka z klasy Józefa Raatza (Marta Różańska)
• klarneciści z klasy Mieczysława Andrzej Pietrasa (Rafał Młyńczak, Arkadiusz Disterheft, Robert Wasilewski), Marka Schillera (Sylwia Kozera, Marcin Weber, Piotr Chrapkowski, Grzegorz Wieczorek, Paweł Baszak, Damian Jastrzębski, Aleksandra Rutkowska) i Bogdana Ocieszaka (Paweł Waśkowski, Andrzej Wojciechowski)
• fagot, klasa Wojciecha Orawca (Grzegorz Sperski, Paweł Śmiszek)
• róg, klasa Edwarda Danieckiego (Andrzej Szuflita)
• puzon, klasa Magdaleny Zawadzkiej (Adam Majewski)
• perkusja, klasa Tadeusza Deputata (Katarzyna Myćka) i Mirosława Adrjanczyka (Oleg Dziewanowski, Joanna Bułło)
• organy, klasa Leona Batora (Andrzej Szadejko), Romana Peruckiego (Hanna Dys, Edyta Müller, Karol Hilla, Błażej Musialczyk, Marcin Stankiewicz) i Bogusława Grabowskiego (Wiktor Brzuchacz)
• akordeon, klasa Krzysztofa Olczaka (Waldemar Górski, Tadeusz Kotuk, Tomasz Szczepański, Piotr Głuch, Paweł Nowak, Paweł Zagańczyk)
• gitara, klasa Jana Paterka (Dariusz Domański, Adam Matysek) i Emilii Majewskiej (Marcin Wądołowski)
• zespoły kameralne z klas: Krystyny i Romana Sucheckich, Anny Prabuckiej-Firlej, Bogdana Ocieszaka, Marka Schillera, Krzysztofa Olczaka, Emilii Majewskiej, Bożeny Szull-Talar, Wojciecha Orawca, Józefa Raatza. Mariana Stefanowicza
• pianiści-kameraliści za akompaniament: Jadwiga Lewczuk, Krystyna Pyszkowska, Anna Prabucka-Firlej, Katarzyna Pańczyk, Bożena Szull-Talar, Emilia Grażyńska

Rozwój kadry poedagogicznej po r. 1997

Przewody I stopnia:

• fortepian: Paweł Rydel (1999), Kordian Góra (2002)
• fortepian – kameralistyka: Elżbieta Pasierowska – Kołodziej (2001)
• skrzypce: Paweł Kukliński (2004)
• wiolonczela: Tadeusz Samerek (2002)
• klarnet: Bogdan Ocieszak (2000)
• klawesyn: Małgorzata Skotnicka (1999)

Przewody II stopnia:

• fortepian: Bogdan Kułakowski (1999), Andrzej Artykiewicz (1999)
• skrzypce: Wojciech Szlachcikowski (2001), Małgorzata Skorupa (2002)
• wiolonczela: Jerzy Wujtewicz (2003)
• klarnet: Bogdan Ocieszak (2006)
• trąbka: Szymon Pawłowski (2002)
• róg: Edward Daniecki (1999)
• akordeon: Elżbieta Rosińska (1999)

Tytuły profesorskie:

• fortepian: Bogdan Czapiewski (2001)
• flet: Krzystof Langman (1999)
• organy: Bogusław Grabowski (2000)
• akordeon: Krzysztof Olczak (2001)

Katedry:

• Katedra Fortepianu – do r. 2000 kierownikiem był Zbigniew Śliwiński, od r. 2000 katedrą kieruje Waldemar Wojtal
• Katedra Instrumentów Smyczkowych – w latach 1999 – 2005 kierownikiem była Krystyna Jurecka, od r. 2005 funkcję tę pełni Krzysztof Sperski.
• Katedra Instrumentów Dętych i Perkusji – od r. 1996 kierownik Marek Schiller
• Katedra Kameralistyki – w latach 1984 – 2003 kierownikiem był Roman Suchecki, od r. 2003 pracami katedry kieruje Anna Prabucka-Firlej. Od r. 2005 w ramach katedry funkcjonuje Zakład Akompaniamentu – kierownik Jadwiga Lewczuk
• Zakład Organów, Akordeonu i Gitary – od r. 2005 – kierownik Elżbieta Rosińska.

W r. 2005 zlikwidowano Studium Pedagogiki Instrumentalnej (zaoczne 5-letnie studia magisterskie) w dotychczasowej formie, tworząc w to miejsce zaoczne Studia Licencjackie na kierunku instrumentalistyka (3-letnie) oraz uzupełniające (2-letnie) magisterskie.