Absolwentka Akademii Muzycznej im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku na Wydziałach Wychowania Muzycznego i Dyrygentury Chóralnej (w klasie prof. Z. Bruny) oraz Kompozycji i Teorii muzyki (w klasie prof. E. Synowiec). Wielokrotnie uczestniczyła w krajowych i międzynarodowych sympozjach i seminariach dla dyrygentów chórów prowadzonych przez: Jadwigę Gałęską-Tritt, Józefa Boka, Jana Łukaszewskiego, Erica Ericsona, Uwe Gronostay’a, Heinricha Poosa, Friedera Berniusa, Marco Antonio Ugalde.

Przez wiele lat była związana z Instytutem Muzyki Akademii Pomorskiej w Słupsku i chórem akademickim Iuventus Cantans, z którym oprócz utworów a cappella przygotowywała wielkie formy wokalno-instrumentalne wykonywane wspólnie z Polską Filharmonią Sinfonia Baltica w Słupsku, Orkiestrą Filharmonii Koszalińskiej oraz Orkiestrą Polskiej Filharmonii Bałtyckiej w Gdańsku. Były to m.in.: Victoria, Magnificat oraz muzyka do filmu „Dracula” W. Kilara, Requiem d-moll KV 626 W. A. Mozarta, Sonety Krymskie S. Moniuszki, opera Tosca G. Pucciniego, Stabat Mater, Demeter, Litania do Najświętszej Maryi Panny K. Szymanowskiego, Magnificat J. Ruttera.
Przygotowywała chór do prawykonania i nagrania płyty z Missa Festiva K. Rozbickiego (2002) i Missa Miseri Cordis L. Kułakowskiego (2008).

W latach 2003-04 współpracowała z Sopockim Chórem Kameralnym Continuo. W roku 2009 założyła Pomorski Chór Kameralny Cantus Pomeraniae i prowadziła go do 2013 r. W latach 2013-14 współpracowała z Chórem Żeńskim AM w Gdańsku Gaudium per Canto. Od września 2015 r. jest dyrygentem Festiwalowego Chóru Sopockiej Szkoły Wyższej Mundus Cantat. Z wyżej wymienionymi chórami na festiwalach oraz konkursach krajowych i zagranicznych zdobyła szereg nagród. Koncertowała w wielu krajach: Włochy, Niemcy, Czechy, Słowacja, Austria, Szwecja, Hiszpania, Rumunia, Irlandia Północna, Grecja, Litwa, Meksyk. Brała udział w pracach jury konkursów i festiwali muzycznych krajowych oraz międzynarodowych. Za swoją pracę artystyczną, pedagogiczną, naukową i organizacyjną była nagradzana przez Rektora Akademii Pomorskiej w Słupsku oraz Rektora Akademii Muzycznej w Gdańsku. W 2014 r. otrzymała Złotą Odznakę Honorową Polskiego Związku Chórów i Orkiestr. Na swoim koncie posiada współpracę z Wydawnictwem Akademii Muzycznej w Gdańsku, Wydawnictwem Akademii im. Jana Długosza w Częstochowie oraz Strube Verlag GmbH w Monachium.

W swoim twórczym dorobku posiada m.in.: Trzy Kolory na orkiestrę, muzykę do dramatu o życiu i męczeńskiej śmierci św. Wojciecha pt. Sic itur ad Deum (przedstawienie zostało włączone do oficjalnego kalendarium obchodów 1000-lecia Gdańska 1997), kantatę na sopran-solo, chiński instrument ludowy – Jinghu, 8-gł. chór mieszany i orkiestrę pt. Mu Guiying Takes Command of Troops (Xiamen 2019, Chiny) powstałą na podstawie arii z opery chińskiej o tym tytule; poza tym liczne utwory i opracowania na zróżnicowany skład wykonawczy. Kompozycje Beaty Wróblewskiej były wykonywane w Polsce i za granicą (Kanada, Niemcy, Chiny). Przez wiele lat była zaangażowana w realizację międzynarodowego projektu kulturalnego propagującego ideę pokoju i pojednania między narodami. Efektem tego przedsięwzięcia jest album dwupłytowy CD Damit Sie Alle Eins Sind/Aby wszyscy byli jedno, płyta CD z akompaniamentem instrumentalnym, książka Pieśni Joachima Schwarza w opracowaniach wokalnych i wokalno-instrumentalnych oraz zbiory partytur w języku polskim i niemieckim Pieśni nadziei, Lieder der Hoffnung. Jest autorką hymnu Międzynarodowego Festiwalu Chóralnego Mundus Cantat (2015). Utwory powstałe w ramach Doktoranckich Projektów Artystycznych Akademii Muzycznej, w Gdańsku, mają na celu popularyzację i promocję współczesnej muzyki polskiej za granicą. Od 2013 r. jest związana z Wydziałem Dyrygentury Chóralnej, Muzyki Kościelnej, Edukacji Artystycznej, Rytmiki i Jazzu, gdzie pełniła funkcję Zastępcy Dyrektora Instytutu Dyrygentury Chóralnej i Oratoryjno-Kantatowej oraz funkcję Kierownika Pracowni Kompozycji, Aranżacji i Edukacji Muzycznej.
Obszarem obecnych zainteresowań artystyczno-naukowych jest powiązanie cech polskiej muzyki współczesnej z tradycją innych krajów.


aktualizacja: 11.09.2020